21 czerwca jest najdłuższym dniem w roku na półkuli północnej, ponieważ jest to przesilenie letnie, które opisuje nachylenie osi Ziemi. Zjawisko to można zaobserwować tylko poza tropikami, ponieważ to nachylenie Ziemi, które zmienia czas ekspozycji na światło dowolnego punktu na powierzchni.
W okresie letnim półkula północna jest skierowana bezpośrednio w stronę Słońca, co powoduje większą całkowitą ekspozycję. Alternatywnie, Ziemia znajduje się w swojej największej odległości od Słońca, więc energia jest rozproszona na większej odległości, co nieco zmniejsza ogólny efekt. Przesilenie letnie na półkuli północnej bezpośrednio odpowiada zimowemu przesileniu na półkuli południowej. W tym czasie półkula południowa jest odsunięta od słońca. Podczas równonocy oś Ziemi jest prostopadła do Słońca, co skutkuje prawie równymi porami dnia i nocy.
Wszystko sprowadza się do nachylenia 23,5 stopnia osi Ziemi, bez której nie byłoby sezonów i sezonowych zmian klimatycznych. Może to być spowodowane tym, że Ziemia zdołała wypracować równowagę narodzin, śmierci i odnowy powszechną na tak dużej części planety.
