Według magazynu Smithsonian, trzęsienie ziemi w Great Kanto zostało spowodowane przez linię sejsmicznych uszkodzeń sześć mil poniżej dna Zatoki Sagumi. Około południa 1 września 1923 r. Część oceanicznej płyty filipińskiej o powierzchni 60 mil kwadratowych pękła i rozbił się na kontynentalnej płycie euroazjatyckiej. To wydarzenie spowodowało wybuch energii tektonicznej, która przeszła traumę w Japonii.
Uważane za jedną z najgorszych klęsk żywiołowych w historii Japonii, trzęsienie ziemi w Great Kanto uszkodziło wiele z Tokio i Jokohamy. Magazyn Smithsonian wyjaśnia, że intensywny wstrząs wywołany trzęsieniem ziemi wywołał wielkie tsunami i powszechne pożary. Ze śmiercią wynoszącą 140 000 osób i rozległym zniszczeniem infrastruktury, trzęsienie ziemi prawdopodobnie wywołało silne nacjonalistyczne i rasistowskie namiętności, które napędzały grupy prawicowe, gdy kraj borykał się z ekspansją militarną i dążeniem do demokracji.
Początkowe wstrząsy trzęsienia ziemi w Great Kanto trwały 14 sekund, według magazynu Smithsonian. Potrząsanie spowodowało powstanie większości budynków w Tokio i Jokohamie, a miasta zostały zniszczone, by poradzić sobie z trzęsieniem ziemi o takiej skali. Ponieważ budowla była w dużej mierze wykonana z drewna, intensywne pożary, rozsiewane przez silne wiatry, spaliły prawie 45% Tokio, zanim zostały ostatecznie zniesione dwa dni później.
