Francja była gotowa sprzedać terytorium Luizjany, ponieważ Napoleon uznał, że jest zbyt kosztowne, aby próbować trzymać tak dużą ilość ziemi na zachodniej półkuli, i potrzebował pieniędzy na zbliżającą się wojnę z Anglią. /strong> Inne czynniki to francuska porażka militarna na Haiti, słabość francuskiej marynarki wojennej i francuska niezdolność do sterowania amerykańskim pionierskim ruchem zmierzającym na zachód.
Nowy Orlean, u ujścia rzeki Mississippi, był bardzo ważny dla amerykańskiego handlu i żeglugi. Thomas Jefferson wysłał posłów do Francji, aby wynegocjować zakup Nowego Orleanu i ziemi na wschód od Missisipi. W kwietniu 1803 roku Napoleon zaoferował Stanom Zjednoczonym całe terytorium Luizjany, które składało się z około 828 000 mil kwadratowych ziemi.
Zakup w Luizjanie był jednym z najważniejszych aktów prezydentury Thomasa Jeffersona. Łączna wynegocjowana cena wyniosła 15 milionów dolarów, co stanowi 2 miliony dolarów w gotówce z góry, 11,25 miliona dolarów w ciągu 20 lat i wycofanie francuskiego długu w wysokości 3,75 miliona dolarów do Stanów Zjednoczonych. Cena kształtowała się poniżej 3 centów za akr za ziemię. Zakup podwoił rozmiar Stanów Zjednoczonych. Z niego wyrzeźbiono osiem pełnych nowych stanów i większą część terytorium pięciu kolejnych stanów.
