Francja wypowiedziała wojnę Austrii, Holandii i Anglii wkrótce po rewolucji francuskiej; inne mocarstwa europejskie chciały odrzucić rewolucję francuską i przywrócić władzę monarchii. Te kraje postrzegały rewolucję jako poważne zagrożenie dla swoich monarchii.
Rewolucja francuska spowodowała ogromne zmiany w polityce europejskiej. Po obaleniu francuskiej monarchii wielu byłych wrogów Francji patrzyło z zakłopotaniem, zastanawiając się, czy ich cele będą lepiej służyć próbom przywrócenia dawnych wrogów do władzy, lub po prostu skorzystaniu z chaosu we Francji, by postawić własne roszczenia. Austria jako pierwsza przeprowadziła się w 1791 roku, a święty cesarz rzymski Leopold II ogłosił, że zamierza chronić rodzinę królewską Francji. Francja z kolei wypowiedziała wojnę Austrii za odmowę wycofania się z granic Francji.
W pierwszym roku wojny Francja zajęła wiele terytoriów, w tym Sardynię, a także terytorium w Holandii i Niemczech. Anglia i Holandia, podobnie jak inne mocarstwa europejskie, zażądały, by Francja zrezygnowała z podbitych terytoriów. Francja odmówiła, wypowiadając wojnę odwetem. Konflikt trwał prawie 10 lat, kończąc w 1802 r., Prowadząc do tymczasowego pokoju po podpisaniu przez Anglików i Francuzów traktatu z Amiens.
