Statuty Konfederacji były pierwszą konstytucją przyjętą przez nowo powstały rząd amerykański w 1777 roku. Artykuły były dokumentem, który określał strukturę rządową, w której rząd federalny był stosunkowo słaby, a poszczególne rządy stanowe miały większą władzę, a więc podstawowa podstawa ostatecznej konstytucji Stanów Zjednoczonych, która obowiązuje do dziś. Oprócz postawienia fundamentów systemu rządowego, który zostałby zatwierdzony przez Ojców Założycieli Stanów Zjednoczonych, był to także pierwszy oficjalny dokument, który oficjalnie ogłosił nazwę nowego narodu: Stany Zjednoczone Ameryki.
Artykuły Konfederacji zostały zlecone przez Drugi Kontynentalny Kongres w 1776 roku, zaraz po tym, jak Kongres powołał komitet do napisania Deklaracji Niepodległości. Chociaż artykuł Konfederacji został przyjęty przez Drugi Kontynentalny Kongres w 1777 roku, to nie został w pełni ratyfikowany przez wszystkie 13 kolonii do 1781 roku. Zgodnie z postanowieniami Statutu Konfederacji, Stany Zjednoczone były formalnym związkiem suwerennych państw, i chociaż poszczególne państwa miały więcej władzy niż rząd federalny zgodnie z artykułami, rząd federalny USA miał uprawnienia nie przyznane państwom, takie jak zdolność do negocjacji z zagranicą i ogłoszenia wojny dla narodu.
