Herbert Hoover jest postrzegany przez wielu krytyków jako zły prezydent ze względu na brak wysiłków, by zakończyć Wielki Kryzys. Wielu przeciwników twierdzi, że Hoover rzeczywiście doprowadził do wielkiego kryzysu jeszcze gorzej. W tamtym czasie wielu ludzi postrzegało go jako nieczułego i kiepskiego prezydenta oraz słabego komunikatora.
Krytycy Hoover twierdzą, że przestrzegał swoich konserwatywnych zasad kosztem braku prawdziwej pomocy dla gospodarki i ludzi cierpiących w wyniku Wielkiego Kryzysu. W rzeczywistości bezdomni, którzy pojawili się w prowizorycznych slumsach, nazwali ich Hoovervilles w odniesieniu do ich trudnej sytuacji i braku pomocy.
Hoover jest również postrzegany jako powodujący zaostrzenie Wielkiego Kryzysu z powodu pewnych błędów politycznych podczas jego prezydentury, które pogorszyły ten problem. Na przykład podpisał ustawę taryfową, która spowodowała międzynarodowe wojny handlowe, pogarszając gospodarkę i utrudniając tym, których dotknęła wielka depresja. Niektórzy krytycy twierdzą również, że Hoover był "nie rób nic", którzy uważali, że Depresja powinna być akceptowana jako fakt życia i że ludzie musieli ją znosić. Początkowe reakcje Hoover'a na kryzys niewiele pomogły w złagodzeniu cierpienia, a on przeszedł do historii jako jeden z najgorszych prezydentów.
