Hiszpańska Armada zaatakowała Anglię w 1588 roku, próbując ustalić dominację Hiszpanii w Europie i zapobiec protestantyzmowi przed wyprzedzeniem katolicyzmu na kontynencie. Do innych przyczyn należało pragnienie Spana, by powstrzymać Anglię od ustanowienia mocnej marynarki wojennej i egzekucji Królowej Szkotów.
W latach poprzedzających inwazję hiszpańskiej Armady w 1588 r. Europa była rozdarta między katolicyzmem a protestantyzmem. Było to spowodowane reformacją protestancką na początku stulecia, w której kilka krajów zostało podzielonych z Rzymem. Jako katolicki przywódca, Filip II chciał, aby Anglia powróciła do katolicyzmu. Ponadto, podczas gdy jego kraj posiadał fortecę w hiszpańskich Niderlandach, holenderscy rebelianci pomagali kwitnąć protestantyzmowi, a królowa Elżbieta I z Anglii wiedziała, że pełna kontrola hiszpańska sprawi, że jej kraj będzie podatny na zranienie. W związku z tym interweniowała tam w 1585 r., Zapewniając wsparcie holenderskim rebeliantom.
Podczas gdy walka między protestantami a katolicką Europą była kluczowym czynnikiem motywującym do inwazji, istniały inne katalizatory. Mary Queen of Scots była zagrożeniem dla rządów protestanckich w Anglii, a kiedy królowa Elżbieta II dokonała egzekucji w 1587 r., Katolicka Europa była zszokowana. Phillip II był kiedyś żonaty z siostrą Elżbiety, Mary. Przed śmiercią Mary oświadczyła, że Maria Królowa Szkotów jest następcą prawowitym następcą, a za nim Phillip. To doprowadziło Phillipa do przekonania, że był on kolejnym prawdziwym królem Anglii po jej egzekucji. W końcu Hiszpanie z powodzeniem badali świat i poczuli się nieswojo, gdy Anglia zaczęła ustanawiać marynarkę wojenną, która mogłaby konkurować z nimi.
