Gwiazdowa jasność zależy od promienia i temperatury, ponieważ jasność jest miarą energii. Większa gwiazda emituje więcej energii niż podobna, ale mniejsza gwiazda, tak jak gorąca gwiazda emituje więcej energii niż podobna, ale fajniejsza gwiazda.
Gwiazdy są duże, reakcje termojądrowe, które wyzwalają ogromne ilości energii. Naukowcy badający gwiazdy mierzą tę energię i nazywają ją jasnością. Jasność mierzona jest zwykle w ilości energii wytworzonej w danej jednostce czasu, takiej jak dżul na sekundę. Przykładowo, słońce wytwarza około 500 milionów milionów milionów megagatów energii na sekundę.
Biorąc pod uwagę, że te dwie gwiazdy są podobne, jedna, która jest dwukrotnie większa od drugiej, ma cztery razy więcej powierzchni. W związku z tym większa gwiazda wytwarza czterokrotnie więcej energii niż mniejsza gwiazda. Temperatura powoduje zmiany, które są jeszcze bardziej drastyczne pod względem jasności. Za każdym razem, gdy temperatura gwiazdy podwaja się, jasność staje się szesnaście razy większa.
Jasność pomaga naukowcom w określeniu, jak odległe są gwiazdy. Aby to zrobić, naukowcy porównują jasność gwiazdy z jej pozorną wielkością. Gwiazdy, które mają wysoką jasność, ale są bardzo daleko, mogą wydawać się bardzo małe. I odwrotnie, gwiazdy o niskiej jasności mogą być bardzo blisko, ale stosunkowo chłodne w temperaturze.
