Chromosomy homologiczne nie łączą się w czasie mitozy, więc nie ma możliwości wystąpienia krzyżowania. Przechodzenie pomiędzy nie-siostrzanymi chromatydami chromosomów homologicznych występuje w mejozie podczas profazy I.
Podczas mitozy chromosomy duplikują się, tworząc w siódmej formie identyczne siostrzane chromatydy. Te następnie wyrównują się w środku komórki podczas metafazy i są rozrywane przez włókna wrzeciona podczas anafazy i telofazy, aby dotrzeć do przeciwnych biegunów komórki. Komórki są następnie rozłączne, co daje dwie identyczne komórki potomne. Ponieważ ta replikacja ma na celu uzyskanie identycznych komórek, nie-siostrzane chromatydy nigdy nie powstają, a krzyżowanie nie może wystąpić. Przekraczanie nie występuje w obrębie pojedynczego chromosomu podczas mitozy, ale między dwiema siostrzanymi chromatydami z dwóch różnych chromosomów podczas mejozy.
Przed profazą I mejozy oogon zawiera diploidalne chromosomy, ale tetraploidalne DNA, przy czym każdy chromosom składa się z dwóch siostrzanych chromatyd. Podczas profazy I dwa chromosomy są wyrównane (dwa zestawy identycznych siostrzanych chromatyd), a krzyżowanie odbywa się na chiasmie pomiędzy dwiema nie-siostrzanymi chromatydami. Dopasowanie tych dwóch par chromosomów jest konieczne, aby nastąpiło przejście, podczas gdy w mitozie istnieje tylko wyrównanie, a następnie rozdzielenie pojedynczych zdublowanych chromosomów.