John Locke przyczynił się do rozwoju filozofii; jego poglądy filozoficzne wpłynęły na liderów francuskiego oświecenia i rewolucji amerykańskiej. Locke urodził się w Somerset, w Anglii, w 1632 roku. Przybył do zamożnej rodziny i otrzymał wykształcenie w Westminster School w Londynie, a później w Christ Church w Uniwersytet Oksfordzki.
Locke rozpoczął studia w Oxfordzie w 1652 roku, początkowo specjalizując się w medycynie. Zaprzyjaźnił się z wybitnym politykiem, Anthonym Ashleyem Cooperem, który podzielił się z Locke'em swoimi filozofiami dotyczącymi polityki. Zainspirowany poparciem przez Coopera tolerancji religijnej, Locke napisał esej pod tytułem "O tolerancji" w 1667 roku. Jego esej potwierdził, że protestanci powinni mieć takie same prawa obywatelskie jak inni w społeczeństwie, mimo że nie zgadzali się co do niektórych aspektów anglikańskich nauk. Praca Locke'a przyciągnęła uwagę władców Anglii. Zaproponowali oni stanowisko ambasadora Locke'a, którego odrzucił. Zamiast tego Locke zaakceptował stanowisko członka w Zarządzie Handlu i Plantacji.
Z karierą polityczną Locke poświęcił więcej czasu na pisanie o ludzkim życiu. Rozwinął filozofię dotyczącą ludzi i praw człowieka, w tym pogląd, że wszyscy ludzie mają takie same doświadczenia i uczucia. Locke tłumaczył poglądy na temat ludzkiej równości w polityce, twierdząc, że rządy w istocie czerpią moc od ludzi.
