Lew azjatycki jest zagrożony w dużej mierze przez polowanie przez ludzi po tym, jak broń palna stała się powszechna. Podczas gdy podgatunek był kiedyś w Europie, na Bliskim Wschodzie iw Indiach, teraz zajmuje tylko stosunkowo niewielką powierzchnię las liściasty w zachodnich Indiach. Jego liczba powoli powraca do normy, po czym wzrosła z zaledwie 100 zwierząt do około 200 obecnie, zgodnie z Bristol Zoo Gardens.
Lew azjatycki jest niezwykle rzadki, a programy hodowlane na całym świecie mają na celu przywrócenie populacji i zapobieganie chowu wsobnego. Nawet niewielka liczba żyjących dzisiaj jest w niebezpieczeństwie wyrośnięcia chronionych siedlisk przyrodniczych poświęconych ich ochronie.
Podgatunek ma cechy fizyczne i behawioralne, które odróżniają go od afrykańskich krewnych. Lew azjatycki ma dłuższe kępki włosów na ogonie i łokciach niż lew afrykański, a także ma charakterystyczny fałd skóry wzdłuż brzucha u obu płci.
Azjatyckie pychy lwów są mniejsze niż afrykańskie pychy, zazwyczaj zawierają tylko dwie kobiety i mężczyznę, a samiec zazwyczaj spędza mniej czasu z dumą, spotykając się tylko w celu krycia lub dużych zabójstw. Lwy azjatyckie są bardziej otwarte w lasach niż ich afrykańskie równiny, a ich zwierzyna jest mniejsza, co pomaga wyjaśnić ich mniejsze pychy.
