Adaptacje Lobstera obejmują możliwość zrzucenia egzoszkieletu, złożonych oczu, ciemnej kolorystyki, pazurów zaprojektowanych do różnych zadań oraz wzmożonego węchu i smaku. Zdolność homara do zrzucenia zewnętrznej skóry przez proces zwany linieniem pozwala zwierzęciu regenerować utracone kończyny.
Zwykle potrzeba kilku moltów, aby kończyna mogła w pełni się zregenerować, ale zdolność do utraty i odrastania przydatków jest cenną adaptacją zaprojektowaną, aby pomóc drapieżcom uciekającym przed homarami. Złożone oczy homara są przystosowane do środowisk o słabym świetle. Jest to idealne rozwiązanie, ponieważ homary zamieszkują głęboką wodę, gdzie obecne jest niewielkie światło i zwykle polują w nocy. Złożone oczy są specjalnie zaprojektowane do wykrywania ruchu. Homary, które mają zwiększony zmysł węchu i smaku, pozwalają również rozkwitać w warunkach słabej widoczności.
Anteny homara są pokryte drobnymi włoskami, które zbierają substancje chemiczne od potencjalnych drapieżników lub ofiar, i przekazują je z powrotem do homara, aby zwierzę mogło dosłownie "wąchać" swoje otoczenie. Włosy te są tak wrażliwe, że homary mogą odróżnić różne gatunki małży, na które poluje.
Homary opracowały również parę pazurów, które różnią się od siebie. Jeden pazur jest duży, z małymi zębami, które homar używa do chwytania, trzymania i kruszenia jego ofiary. Drugi pazur jest mniejszy z ząbkowanymi krawędziami, które są używane do cięcia.
