Magma unosi się z płaszcza, ponieważ jest bardziej pława niż otaczające skały. Dzieje się tak, gdy gaz rozpuszczony w magmie tworzy bąbelki, zmniejszając jego gęstość i powodując, że wznosi się w górę. Jeśli magma znajdzie otwór wentylacyjny lub ciśnienie popęka skorupę, może dotrzeć do powierzchni.
Materiał tworzący magmę składa się ze stopionej skały, a także rozpuszczonych minerałów i gazów. W normalnych warunkach ciśnienie kamienia wokół kieszeni magmy wystarcza, aby utrzymać rozpuszczone pierwiastki w roztworze. Jednakże, jeśli skała pęknie z powodu aktywności tektonicznej, może zmniejszyć ciśnienie wystarczająco, aby umożliwić wydostawanie się gazów z roztworu i tworzenie pęcherzyków. Kiedy tak się dzieje, magma zaczyna wywierać nacisk w górę, gdy próbuje dotrzeć do powierzchni.
Jeśli jest dostępna naturalna wentylacja, magma może po prostu przedostać się na powierzchnię w powolnym, kontrolowanym przepływie. Jednakże, jeśli nie ma łatwo dostępnego otworu wentylacyjnego, ciśnienie skierowane do góry wzrasta, aż przepływ magmy rozbije skałę ponad nią. Kiedy to nastąpi, nagłe uwolnienie ciśnienia może wywołać erupcję wulkanu. Materiał wyniesiony na powierzchnię może nawet zacząć budować stożek żużlowy wokół otworu wentylacyjnego, tworząc zupełnie nowy wulkan.
