Strusie nie mają umiejętności latania, ponieważ ich skrzydła są o wiele za małe, aby wygenerować wystarczającą siłę nośną dla swoich 200-funtowych ciał. Jest to ten sam powód, dla którego ich krewni, zwani ptakami bezgrzebieniowymi, nie mają zdolności do lotu. Aby poradzić sobie z tak widoczną niekorzystną sytuacją konkurencyjną, ptaki te wyewoluowały duże rozmiary i dużą prędkość. Wszystkie ptaki bezgrzebieniowe żyją na półkuli południowej, a naukowcy uważają, że mają wspólnego przodka.
Czasami, gdy ma więcej niż 6 stóp wzrostu, strusie osiągają zwykle wagę 200 funtów lub więcej. Strusie mają rozpiętość skrzydeł prawie 6 stóp, ale aby uzyskać lot, będą potrzebowały znacznie dłuższych skrzydeł. Dla porównania, bieliki mają rozpiętość skrzydeł około 6 stóp, ale ważą tylko około 10 funtów. Nawet jeśli strusie ważyły znacznie mniej niż one, a skrzydła były znacznie dłuższe, brak im wystarczająco dużych mięśni, aby skutecznie je przenosić.
Naukowcy podejrzewają, że pospolite gatunki wszystkich ptaków bezgrzebieniowych miały zdolność lotu. Z biegiem czasu poszczególne populacje ewoluowały, aby przetrwać we własnych środowiskach, prowadząc do różnych gatunków, które są obecnie żywe. Wraz ze strusiami, emu, kazuarami, owocami kiwi i wymarłym moa są członkami rzędu Struthioniformes.
