Liczne czynniki przyczyniły się do zmniejszenia liczby błękitnych wielorybów na świecie, ale przemysł wielorybniczy był najważniejszą pojedynczą przyczyną spadku wielorybów. Wielorybnictwo było wielkim biznesem na początku XX wieku , a dziesiątki tysięcy wielorybów zostały zabite podczas wzrostu praktyki. W 1966 r. Większość krajów zakazała połowu wielorybów, chociaż były Związek Radziecki przez jakiś czas utrzymywał wieloryby myśliwskie.
Wczesne połowy wielorybów nie obejmowały wielorybów błękitnych ze względu na ich rozmiar i siłę. Jednak począwszy od 1864 r., Kiedy wynaleziono wielorybniczy pistolet, niebieskie wieloryby zaczęły być częściej atakowane. Har piony przyczepione do mocnych kabli i wciągarek parowych chwyciły wieloryby, które następnie zostały odholowane na stanowiska przerobu. Polowanie na płetwal błękitny osiągnęło szczyt na początku XX wieku, a prawie 30 000 zginęło w samym sezonie 1930-1931. W 1946 r. Zainicjowano pierwszy międzynarodowy wysiłek ograniczenia polowań na wieloryby, ale był on nieskuteczny, ponieważ nie rozróżniał gatunków zagrożonych i obfitujących.
Naukowcy szacują, że 5 000 do 25 000 błękitnych wielorybów nadal pływa przez oceany na całym świecie. Około 180 000 błękitnych wielorybów żyło w oceanach na świecie przed komercyjnymi połowami wielorybów z końca XIX i początku XX wieku. Oprócz polowań, płetwy niebieskie przeżyły także spadki populacji spowodowane zanieczyszczeniem i zatłoczonymi szlakami transportowymi.
Biorąc pod uwagę, że duże zwierzęta często należą do pierwszych, które zniknęły z ekosystemu, nie dziwi fakt, że największe zwierzę na Ziemi jest zagrożone. Niebieskie wieloryby rosną do ogromnych rozmiarów, osiągając do 200 ton wagi i 100 stóp długości. Jednak te duże zwierzęta żywią się głównie niektórymi z najmniejszych stworzeń w oceanie - przypominającymi krewetki zwierzęta zwane krylem. Wieloryby jedzą niesamowite ilości małych skorupiaków, do czterech ton dziennie. W każdym momencie ich duże żołądki mogą pomieścić tonę kryla.
