Ojcowie pielgrzymujący, czyli purytanie, opuścili Anglię, aby uniknąć prześladowań religijnych. Mają nadzieję, że będą mogli zacząć od nowa w koloniach i być bezpieczni, aby czcić tak, jak chcieli.
Z uwagi na to, że wierzyli, że kościół anglikański nie oddzielił się wystarczająco daleko od katolicyzmu, purytanie przeprowadzili własne nabożeństwa, uważając się za jedynych prawdziwych chrześcijan. To oburzyło kościół anglikański i spowodowało, że purytanie zostali uznani za heretyków. Po próbie osiedlenia się w kilku miejscach, w końcu weszli na pokład statku dla Nowego Świata i, w 1620 roku, rozpoczęli nową kolonię, w której mieli nadzieję być wolni.