Oliver Cromwell był ważny, ponieważ tymczasowo rozwiązał monarchię w Anglii i Walii, a także zachęcał do tolerancji religijnej i promował purytanizm. Podczas gdy Cromwell zdołał wprowadzić społeczną sprawiedliwość w Anglii, monarchia została później przywrócona.
Oliver Cromwell urodził się w rodzinie ziemiańskiej, która mogła wywodzić swoje korzenie z rąk Thomasa Cromwella. Został posłem do Parlamentu w 1628 r. W Huntingdon w czasie, gdy król Karol I odmawiał zwoływania posiedzeń parlamentarnych. Gdy w 1642 r. Wybuchła wojna domowa, Cromwell próbował zablokować dostawy z królem i poparł stanowisko parlamentu przeciwko niemu. Chociaż starał się wprowadzić jedność między parlamentem a królem po wojnie, jego starania nie przyniosły skutku. W 1649 stał się trzecią osobą, która podpisała wyrok śmierci Charlesa.
Pod koniec 1653 roku Cromwell został mianowany Lord Protector, co w istocie uczynił go głową państwa. W swojej politycznej karierze próbował zwiększyć wolność religijną i pozwolił Żydom ponownie wjechać do Anglii i Walii. Jako ktoś, kto ukończył purytańskie studia na Uniwersytecie w Cambridge, promował także purytanizm. Chociaż starał się rozwinąć poczucie jedności wśród tych, którzy sprzeciwiali się monarchii, nie zawsze odnosił sukcesy. Po jego śmierci, jego syn próbował przyjąć swoją rolę, ale był zmuszony do abdykacji, gdy nie mógł wygenerować wystarczającego wsparcia. Kiedy Karol II odzyskał tron, usunął zwłoki Cromwella z grobu i wykonał ceremonialną egzekucję przed spaleniem ich w Tyburn.
