Impulsy nerwowe przemieszczają się bezpośrednio po podłączonych synapsach za pośrednictwem energii elektrycznej, podczas gdy impulsy wykorzystują specjalne chemikalia do krzyżowania się z niewyczerpującymi synapsami, zgodnie z Science Museum of South Kensington Museum w Londynie. Te chemikalia są nazywane neuroprzekaźniki i mogą zmienić sposób, w jaki nerwy komunikują się ze sobą w mózgu. Neuron, który wysyła wiadomość, nazywany jest zwykle neuronem presynaptycznym, natomiast neuron odbiorczy nazywany jest neuronem postsynaptycznym.
Strona Science Museum wyjaśnia, że impulsy, które osiągają synapsę znajdującą się na końcu komórki nerwowej, wymagają, aby impuls przepływał przez szczelinę, pobudzając neuron do produkcji i wydzielania neuroprzekaźnika. Ten neuroprzekaźnik dryfuje przez szczelinę, w końcu kontaktując się z neuronem postsynaptycznym. Kiedy neuroprzekaźnik dociera do neuronu postsynaptycznego, przekształca energię utrzymywaną w jej wiązaniach chemicznych w impuls elektryczny. Impuls ten następnie dociera do neuronu postsynaptycznego do celu. Neuron postsynaptyczny ma przerwę, która mieści prawidłowy neuroprzekaźnik, co eliminuje szansę, że zostanie nieumyślnie pobudzona przez niewłaściwy neuroprzekaźnik.
Według Naukowego Muzeum organizm używa ponad 50 neuroprzekaźników. Podczas gdy impulsy elektryczne są szybszym sposobem wysyłania i odbierania sygnałów, neurotransmitery zapewniają większą elastyczność. Na przykład, neuroprzekaźniki mogą lepiej wysyłać bardziej złożone sygnały. Takie zdolności pozwalają ludzkiemu oku rozróżniać światło i ciemność.
