Mughal cesarz Shah Jahan skonstruował Taj Mahal od 1632 do 1654 roku jako pomnik i mauzoleum swojej żony, Ardżumand Banu Begum, znanego także jako Mumtaz Mahal. W 2005 roku były indyjski Bharatiya Janata Party oficjalna Vinay Katiyar twierdził, że budynek był świątynią hinduistyczną dla Shivy zbudowaną przez Raja Jai Singh, a mauzoleum nazywa się Tejo Mai Mahal. Partia szybko zdystansowała się od kontrowersyjnego twierdzenia Katiyara.
Mumtaz Mahal, co oznacza "Wybrany jeden z pałaców", był najbardziej cenionym przez Jahana spośród jego trzech żon. Para wyszła za mąż w 1612 r., A królowa zmarła w 1431 r., Kiedy urodziła 14. dziecko Jahana. Zrozpaczony cesarz zbudował Taj Mahal jako pomnik swojej miłości do swojej ulubionej żony.
Jahan zatrudnił ponad 20 000 rzemieślników do pracy przy kompleksie. Ponad 1000 słoni zostało wykorzystanych do transportu materiałów takich jak piaskowiec, marmur, lazuryt, jadeit, kryształ, ametyst i turkus. Taj Mahal jest uważany za jeden z najwspanialszych przykładów architektury Mughal, styl łączący style indyjskie, islamskie i perskie. Jako meczet, Taj Mahal ma minaret na każdym rogu kompleksu, a wersety z Holy Qu'ran są wpisane przy wejściu. Centralna kopuła wznosi się 240 stóp nad podłogą.
Od września 2014 roku prawie 3 miliony ludzi odwiedza Taj Mahal co roku. W szczytowym sezonie turystycznym około 45 000 osób dziennie odwiedza mauzoleum.
