Sól działa, by zabić ślimaki, wykorzystując osmozę, na której polegają, aby przeżyć, aby odwodnić ich wodę zawartą w ich ciele. Ślimaki są zależne od osmozy, ponieważ pobierają wodę z otaczających ją obszarów nawilżają się.
Kula polega na szlamie, który wydziela, by móc się poruszać, jeść, funkcjonować i żyć dalej. Szlam składa się głównie z wody, ale zawiera niewielkie ilości soli. Stężenie wody w szlamie jest prawie idealne dla ciała ślimaka. Ślimak ciągle się nawilża i utrzymuje swój szlam prawidłowo, pobierając wodę z otaczających obszarów; Ta praktyka znana jest jako osmoza i zdarza się w wielu żywych istotach, ale jest głównie widoczna w mniejszych komórkach.
Gdy w wodzie jest sól, ślimak zbiera wodę, nie wiedząc, że jest różny od innych. Może również po prostu podnieść sól, przesuwając się nad nią. Sól, która wchodzi w kontakt z ciałem, zacznie natychmiast go odwadniać i spowoduje, że woda przesunie się tam, gdzie jest więcej wody; w tym przypadku woda przenosi się do świata poza ciałem ślimaka. Sól zasadniczo przejmie i pozostanie bardzo mało wody w ciele, pozostawiając ślimak odwodniony do punktu śmierci.
