Titanic dostarczył kilku ważnych lekcji: wykazał niespotykane dotąd możliwości inżynierii statków wodnych i odkrył fatalne wady w konstrukcji i bezpieczeństwie statku. Pomysły na stworzenie Titanica rozpoczęły się na początku XX wieku, kiedy sprawił, że podróżowanie było realistyczne dla publiczności. Fizyczna konstrukcja ogromnego oceanicznego liniowca rozpoczęła się w 1907 roku, a zakończyła 2 lata później.
Titanic pochodzi z Irlandii; Historycy przypisują zespołowi firmę Harland and Wolff, stocznię w Irlandii, z jej budową. Zespół zaprojektował Titanica, aby przewyższyć wszystkie inne olimpijskie wkładki oceaniczne pod względem rozmiaru i bezpieczeństwa. Rezultatem końcowym był statek pasażerski zdolny do transportu prawie 2500 pasażerów i ekipy poniżej 1000 osób. 10 kwietnia 1912 r. Pasażerowie i członkowie załogi postawili stopę, aby popłynąć przez Ocean Atlantycki na statku uważanym za najbezpieczniejszy na świecie. Zawiera podwójny kadłub, z solidnym zewnętrznym dnem i drugim, znajdującym się tuż nad nim.
Titanic odkrył kilka wad bezpieczeństwa oprócz słabych konstrukcji mechanicznych i inżynieryjnych. Opuścił port wyposażony w wystarczającą liczbę łodzi ratunkowych, aby zmieścić nieco ponad połowę pasażerów na pokładzie. Tragedia uderzyła 14 kwietnia, kiedy Titanic rozbił się w górę lodową. Śmiertelnie ranny, statek zatonął 15 kwietnia. Jego zatonięcie wykazało wrażliwość ludzi pomimo technologii, ale pokazało ważne lekcje dotyczące technik bezpieczeństwa i projektowania statków, aby uniknąć przyszłych katastrof.
