Według PBS, Włosi pierwotnie wyemigrowali do Ameryki jako uciekinierzy przed wojną podczas Risorgimento, czyli włoskiej rewolucji. Wielu innych Włochów przybyło później, aby uniknąć skrajnego ubóstwa, które spowodowało niedożywienie i choroby w domu. W południowych Włoszech nie było zbyt wielu możliwości dla bezrolnych chłopów. Nawet ci, którzy posiadali ziemię, mieli trudności z hodowaniem wystarczającej ilości żywności na ubogiej ziemi.
Według Encyclopaedia Britannica, Risorgimento zakończył się w 1861 r., kiedy powstało Królestwo Włoch. Około 25 000 imigrantów włoskich dotarło do Ameryki w 1870 roku. Wielu z tych imigrantów pochodziło z północnych Włoch i uciekło do Ameryki podczas wojen, które doprowadziły do Risorgimento. Począwszy od 1890 roku masowa fala imigrantów zaczęła wjeżdżać do Ameryki z Europy. Ta fala imigrantów, która była największą falą amerykańską do tej pory, była znana jako "Nowa Imigracja". Wielu z tych imigrantów pochodziło z południowych Włoch. W rzeczywistości były największą grupą imigrantów od 1900 do 1915 roku. W tym czasie do Ameryki weszło ponad 3 miliony Włochów. Większość z tych imigrantów była biednymi robotnikami rolnymi, ale około 20 procent z nich było wykwalifikowanymi rzemieślnikami. Dziś włoscy Amerykanie stanowią piątą co do wielkości grupę etniczną w Stanach Zjednoczonych.
