Średniowieczne zamki służyły przede wszystkim do obrony, ale zapewniały również pomieszczenia mieszkalne i magazyn dla lorda, jego rodziny i jego posiadłości. Ponieważ pan żył w murach zamkowych, był to zazwyczaj ośrodek rządu.
Zamki, zgodnie z ich główną rolą w obronie, zostały zaprojektowane z kilkoma warstwami ochrony. Tradycyjne zamki zostały zbudowane na planie motte-and-bailey, w którym wzgórze, lub motte, zostało zwieńczone zewnętrznym dziedzińcem otoczonym murem, lub bailey, z wysoką wieżą, lub zachować w centrum. Motte często było otoczone mokrym lub suchym rowem, którego obrońcy zamku krzyżowali za pomocą mostu zwodzonego. Duża komora zapewniała dużo miejsca dla sił wojskowych lub uchodźców z okolic, a także zwierząt gospodarskich i zaopatrzenia. W podziemiach znajdowały się również oficyny służące do obsługi zamku, w tym kuchnie, stajnie i baraki dla żołnierzy. Zamki zbudowane w celu przetrwania oblężenia często miały dodatkowe budynki, takie jak kuźnie, a nawet kościoły.
Centralna twierdza była domem pana, jego rodziny i jego najbliższych opiekunów. Był to sam budynek obronny, zapewniający ostateczną strefę obronną, jeśli ściana bailey została naruszona przez wroga. W niektórych zamkach posiadłość była również otoczona przez własną wewnętrzną kryjówkę.
