Energia wykorzystywana w oddychaniu komórkowym pochodzi z połączenia pożywienia, które ludzie odżywiają się z tlenem. Energia w postaci trójfosforanu adenozyny (ATP) jest uwalniana, gdy wiązania cząsteczek organicznych zostają przerwane.
Wszystkie żywe organizmy potrzebują energii do metabolizmu. Komórki pozyskują energię z substancji odżywczych przyjmowanych w postaci glukozy. Ten proces nazywa się oddychaniem komórkowym. W tym przypadku duże cząsteczki są rozbijane na mniejsze cząsteczki. Komórki zwierzęce i roślinne wykorzystują składniki odżywcze, takie jak aminokwasy, cukry i kwasy tłuszczowe, do generowania energii. Proces zachodzi w obecności tlenu, który działa jako środek utleniający.
Istnieją dwa rodzaje oddychania komórkowego: tlenowy i beztlenowy. Oddychanie tlenowe wymaga tlenu do generowania energii w postaci ATP. Produktami oddychania tlenowego są woda i dwutlenek węgla. Z drugiej strony w oddychaniu beztlenowym nie jest potrzebny tlen. Pod tym względem oddychanie tlenowe jest ponad 10 razy wydajniejsze w generowaniu energii niż oddychanie beztlenowe. Dla każdej cząsteczki glukozy oddychanie tlenowe daje dwie cząsteczki ATP. Następnie komórki zużywają wytworzoną energię w procesach takich jak regeneracja komórek, biosynteza i lokomocja. Każda dodatkowa energia jest przechowywana w zbiornikach w komórkach.
