Erozja wodna występuje w strumieniach i brzegach rzek, na brzegach morza i nadmorskich klifach. Błotna woda jest oznaką erozji. Brązowy odcień powstaje w wyniku zawieszenia cząstek skały i gleby w wodzie.
Woda poruszająca się, jeden z głównych czynników erozji, przenosi cząstki gleby i fragmenty skał w inne miejsca. Kiedy ruch wody zwalnia, transportowany materiał, który nazywa się osadem, zostaje zdeponowany w nowym obszarze. Osad zaczyna się akumulować i tworzy żyzną ziemię. Osad delty przenoszony z koryt rzek i brzegów tworzy delty rzek.
Rwące rzeki i strumienie powoli niszczą ich brzegi i tworzą stale rozszerzające się doliny. Przykładem erozji rzeki jest rzeka Kolorado, która nudziła się głęboko w ziemi i stopniowo formowała Wielki Kanion przez 5 milionów lat.
Erozja wody przekształca linie brzegowe przez fale, które nieustannie rozbijają brzegi, wbijając kamienie w kamyki i zamieniając kamyki w piasek. Woda ma również tendencję do zmniejszania piasku na plażach, przenosząc dalej linię brzegową w głąb lądu.
Silne fale oceanu ścierają klify i czasami tworzą dziury, które stają się jaskiniami. Woda tworzy łuk po wejściu do jaskini. Niespokojne uderzenia fal czasem przełamują szczyt łuku. Pozostałe kolumny skalne nazywane są stosami morza.
