Gdy tropikalna burza jest klasyfikowana jako huragan, może trwać zaledwie miesiąc lub miesiąc przed rozproszeniem. Niezależnie od długości życia wszystkie huragany przechodzą proces rozwoju zwany koło życia. Kilka czynników przyczynia się do ich długowieczności, w tym temperatury powietrza i oceanu, prędkości wiatru i innych warunków atmosferycznych.
Huragany zaczynają się jako obszary niskiego ciśnienia nad zbiornikami wody w tropikach. Ciepłe, wypełnione wilgocią powietrze z wody gromadzi się w strefie niskiego ciśnienia, tworząc burze. Masy burz w tropikalnych obszarach o niskim ciśnieniu nazywane są zaburzeniami tropikalnymi. Zakłócenia tropikalne nie mają jeszcze uporządkowanych wzorców wiatrowych tropikalnej burzy lub huraganu.
Jeśli wiatry w tropikalnych zakłóceniach zaczną się organizować i krążą wokół centralnego obszaru, system może stać się tropikalną depresją. Tropikalne depresje nazwane są od obszarów niskiego ciśnienia, w których powstają. Jeśli prędkości wiatru w tropikalnej depresji wzrosną do 39 mil na godzinę, system można zaklasyfikować jako burzę tropikalną. Burze tropikalne mogą przekształcić się w huragany, jeśli prędkość wiatru wzrośnie do 74 mil na godzinę.
Huragany mogą trwać od niedzieli do jednego miesiąca. Typhoon John, który utworzył się na Oceanie Spokojnym w sezonie 1994, trwał w sumie 31 dni, co czyni go jednym z najdłuższych odnotowanych huraganów. Huragan Ginger, huragan atlantycki, trwał w sumie 28 dni w 1971 roku, dopóki nie został zdegradowany do tropikalnej burzy. Większość huraganów nie utrzymuje się na poziomie zbliżonym do tego czasu, często przed rozpoczęciem lądowania lub wkrótce po dotarciu na ląd.
