Energia jest uwalniana z ATP przez rozerwanie wiązania fosforanowego, stwierdza University of Illinois w Chicago. Trójfosforan adenozyny, czyli ATP, składa się z cukru zwanego rybozą, cząsteczki adeniny i trzech fosforanów grupy. Podczas hydrolizy ATP ostatnia grupa fosforanowa jest przenoszona do innej cząsteczki, przerywając wiązanie fosforanowe. Ta reakcja powoduje uwolnienie energii w celu zasilania innych czynności w komórce.
ATP powstaje przez rozkład glukozy, jak stwierdził dr Dawn Tamarkin z Springfield Technical Community College. Poprzez rozbijanie wiązań w glukozie w obecności tlenu, energia jest wytwarzana w celu dodania grupy fosforanowej do ADP w celu utworzenia ATP. W ten sposób powstaje 38 ATP. Ten proces nazywa się oddychaniem komórkowym.
Energia cząsteczki ATP leży w wiązaniach między grupami fosforanowymi lub wiązaniami pirofosforanowymi, stwierdza dr Mike Farabee z Community Collegium w Estrella Mountain. Wiązanie między drugą grupą fosforanową a ostatnimi grupami fosforanowymi daje najwięcej energii, około siedmiu kilokalorii na mol. Kiedy to wiązanie zostanie przerwane, powstaje dwufosforan adenozyny lub ADP.
Ponieważ ATP jest ciągle używany, musi zostać uzupełniony. Według University of Illinois w Chicago, pojedyncza komórka mięśniowa, prawdopodobnie jedna z największych użytkowników ATP, wykorzystuje i uzupełnia 10 000 000 cząsteczek ATP na sekundę.