Leczenie mange u psów jest stosowane miejscowo lub doustnie, poprzez kąpiel, szampon, leki lub zastrzyki, zgodnie z ASPCA. Leki przeciwpasożytnicze są łączone z lekami, które leczą lub zapobiegają świądowi, zapaleniom i infekcjom. Aby zapobiec ponownemu zakażeniu, wszystkie płaszcze i zabawki powinny zostać wyczyszczone.
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się mrówki na inne psy, ważne jest, aby jak najszybciej wyizolować początkowego nosiciela i jakiekolwiek zarażone zwierzę, stwierdza ASPCA. Istnieją dwa rodzaje mange: dermodektyczne i sarkoptyczne. Dopóki pies jest zdrowy, roztocza dermodektyczne mogą przemieszczać się między psami bez ryzyka spowodowania mange. To nie jest zaraźliwe dla ludzi. Jednak sarkoptic mange jest zaraźliwy zarówno dla ludzi, jak i dla psów.
Młodszy pies ma większe szanse na całkowite wyleczenie z mange, donosi ASPCA. Starszy pies może potrzebować dłuższego lub bardziej intensywnego planu leczenia. Demodectic mange może być genetyczne.
Mange jest również znany jako świerzb psich, mówi ASPCA. Chociaż wszystkie psy mają roztocza, a wiele z nich rodzi się z roztoczami dermatektycznymi, te roztocza zwykle żyją harmonijnie z gospodarzem i nie powodują choroby ani swędzenia. Aby stwierdzić, czy swędzenie i wypadanie włosów spowodowane jest roztoczami, weterynarz musi wykonać skrobanie skóry i zbadać historię psa.
