Ciśnienie powietrza mierzone jest za pomocą barometru, którego wartość jest podana w różnych jednostkach, w tym w calach rtęci (w Hg) lub milimetrach słupa rtęci (mm Hg), torr (Tor), barach lub milibarach (mb), funty na cal kwadratowy (psi) i paskal (Pa). Atmosfera standardowa, która odnosi się do ciśnienia atmosferycznego na poziomie morza w temperaturze 0 stopni Celsjusza, jest wyrażana w atmosferach, zwykle skracanych do atm. Jeden bankomat wynosi 29,92 w Hg, 760 mm Hg, 760 Tor, 1,013 bar, 1 013,25 mb, 14,7 psi i 101,325 Pa.
Ciśnienie powietrza odnosi się do siły wywieranej przez atmosferę ziemską na powierzchnię jednostki. W zależności od położenia geograficznego nieustannie zmienia się ciśnienie atmosferyczne. Regiony o wyŜszej wysokości mają niŜsze ciśnienie powietrza w porównaniu do obszarów bliŜej poziomu morza.
Istnieje kilka rodzajów instrumentów barometrycznych, które mierzą ciśnienie powietrza. Pierwszy barometr rtęciowy, wynaleziony w 1643 r., Składał się z przewróconej szklanej rurki zawierającej rtęć. Wraz ze wzrostem ciśnienia powietrza poziom rtęci wzrasta wewnątrz rury. Następnie mierzy się ciśnienie, przyjmując wysokość rtęci, zazwyczaj zapisaną w calach. Zamiast używać rtęci, nowoczesne barometry znajdują ciśnienie atmosferyczne, wykorzystując ładunki elektryczne. Innym rodzajem barometru nazywany jest barometr aneroidalny. Różnice w ciśnieniu powietrza są mierzone na podstawie tego, czy szczelne płytki wewnątrz urządzenia rozszerzają się, czy kurczą. Wzrosty ciśnienia są wskazane, gdy wafle kurczą się, a spadek ciśnienia określa się, gdy wafle rosną. Pomiar ciśnienia powietrza jest ważną funkcją w prognozowaniu pogody.
