Mieszanie nie ma wpływu na rozpuszczalność. Rozpuszczalność definiuje się jako ilość substancji, która rozpuszcza się w danej ilości rozpuszczalnika i jest określana przez dodanie rozpuszczalnika do substancji rozpuszczonej, aż do zniknięcia rozpuszczalnika nawet z energiczne mieszanie. Oznacza to, że rozpuszczalność jest niezależna od mechanicznego mieszania.
Czynniki, które wpływają na rozpuszczalność, obejmują temperaturę, ciśnienie, interakcje rozpuszczalnik-rozpuszczalnik i efekt wspólnego jonu. Im silniejsze są interakcje między cząsteczkami substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika, tym większa staje się rozpuszczalność substancji rozpuszczonej w rozpuszczalniku. Wiele cząstek jonowych oddziałuje silnie z polarnymi rozpuszczalnikami, takimi jak woda, sprawiając, że te jonowe substancje stałe są dobrze rozpuszczalne w wodzie. To samo dotyczy organicznych ciał stałych i niepolarnych rozpuszczalników. Ogólna zasada mówi, że podobne substancje wolą się wzajemnie rozpuszczać.
Gdy związek jonowy rozpuszcza się w polarnym roztworze, który zawiera już jeden z jonów, z których rozpuszcza się substancja rozpuszczona, zmniejsza to rozpuszczalność jonowego ciała stałego w wodzie. Zjawisko to znane jest jako efekt jonów wspólnych i można je wytłumaczyć zasadą Le Châteliera, w której równania dysocjacji i równania rekombinacji sieci są utrudnione w kierunku do przodu z powodu wcześniejszej obecności pierwszego jonu w tych równaniach.