Powszechni ludzie w Rzymie byli określani mianem plebejuszy. Byli klasą robotniczą w Rzymie i mieli bardzo małą indywidualną władzę, ale byli w stanie osiągnąć pewną władzę, jeśli byli zgrupowani ostrożnie.
Plebejczycy zawsze byli na linii frontu, by popierać zmianę rzymskiego rządu. Mieli radę zwaną Zgromadzeniem Ludowym, a trybuny reprezentowały interesy rady senatu. Głównym zadaniem Zgromadzenia Ludowego było wybieranie sędziów do kierowania Imperium Rzymskim. Trybuny zostały wybranymi urzędnikami, którzy mieli prawo weta prawa. To czyniło ich bardzo potężnymi w rządzie rzymskim.
