Podobnie jak w przypadku wszystkich wydm, wydmy paraboliczne są przede wszystkim kształtowane przez wiatr. Wydmy paraboliczne mają tendencję do mnożenia się w miejscach, w których wiatr wieje głównie w jednym kierunku, a ruch piasku jest ograniczany przez roślinność.
W miejscach, w których pokrycia piaskowe są cienkie, a wiatr wieje w stałym kierunku, najczęstszym obserwowanym typem są wydmy z rodziny Barchan. Wydmy Barchan wymagają tworzenia się sypkiego piasku i dlatego nie są tak powszechne jak wydmy paraboliczne. Aby utworzyć klasyczną parabolę, piasek w wydmie musi być co najmniej w pewnym stopniu utrzymywany w miejscu przez żyjącą roślinność.
Gdy wiatr wieje nad krajobrazem, ziarna zaczynają gromadzić się w grani. W miejscach, gdzie układy wiatru są złożone, tworzą się wydmy gwiazdowe. Jeśli wiatr jest względnie stabilny, wegetowany obszar może ulec erozji w zagłębienie w kształcie miseczki. Piasek z wnętrza tego depresji jest stopniowo wdmuchiwany przez krawędź i na odwrócone nachylenie wydmy. Roślinność utrzymuje boki wydmy w miejscu, podczas gdy piasek jest wygrzebany i osadzony w zawietrznej grzebiecie. W miarę kształtowania się parabolicznego kształtu "nos" wydmy przesuwa się w kierunku dominującego wiatru. W parku narodowym Great Sand Dunes w Kolorado, wydmy paraboliczne w końcu migrują na główne wydmy, gdzie złożone wzory wiatru kształtują je w gwiezdne wydmy.
