Obiekty stają się naładowane elektrycznie, zyskując lub tracąc elektrony, tak że mają nierówną liczbę protonów i elektronów. Pozyskanie nadmiaru elektronów powoduje ładunek ujemny, a utrata elektronów powoduje ładunek dodatni. Obiekt naładowany zachowuje się inaczej niż obiekt z ładunkiem neutralnym, przyciąga obiekty o przeciwnym ładunku i odpycha obiekty o podobnym ładunku.
Istnieje wiele procesów, które powodują, że obiekt staje się naładowany elektrycznie. Ładunek występuje w dyskretnych jednostkach, z których każdy ładunek dodatni lub ujemny jest równy pewnej wielokrotności ładunku poszczególnych protonów lub elektronów. Poszczególne naładowane cząstki są znane jako jony. Występują one na przykład w soli kuchennej, która jest krystaliczną siatką jonów sodu i chloru, utrzymywaną razem przez ich przeciwne ładunki. Pomimo tego, że składa się z naładowanych cząstek, sama sól ma niewielki ładunek, ponieważ ładunki dodatnie i ujemne są prawie równe.
Procesy mechaniczne, takie jak pocieranie balonu na włosach, również powodują ładunki elektryczne. Różne elementy mają różne powinowactwa elektronowe. Kiedy substancja o większym powinowactwie elektronowym ściera się z jednym z mniejszym powinowactwem, kradnie część elektronów, co powoduje, że oba zyskują ładunek.
Nadmierne ładowanie może być niebezpieczne. Na przykład piorun występuje z powodu różnicy w ładunkach między atmosferą a ziemią. Ta różnica w ładunku powstaje, dopóki nie przekroczy oporu elektrycznego powietrza, a następnie strumień elektronów przemieszcza się między powietrzem a ziemią, wyrównując ładunki.
