Pomimo ciężko opancerzonego i ociężałego wyglądu, pancerniki mogą osiągnąć maksymalną prędkość 30 mil na godzinę. W rzeczywistości większość gatunków grupy pancerników, w tym pospolity dziewięciopasmowy pancernik, polega na biegną, zamiast rzucać się w kulę, aby chronić się przed drapieżnikami.
Przerażony pancernik zazwyczaj ucieka do pobliskiej nory jako główna obrona przed drapieżnikami, stąd ich potrzeba tak dużej prędkości sprintu. Ich odrębne muszle są w rzeczywistości wtórną obroną, ponieważ ucieczka w kryjówkę nie jest możliwa. Jedynym pancernikiem, który wykorzystuje swoją powłokę jako główną obronę, jest trzypasmowy pancernik. Zamiast uciekać, zwinie się tak mocno, że jego ciało jest całkowicie zamknięte przez skorupę.
