Wiatr zwiększa szybkość parowania poprzez usunięcie powietrza już napełnionego parą wodną z wody. Szybkość parowania zależy częściowo od obecnego poziomu pary wodnej w otaczającym powietrzu, ponieważ para wodna skrapla się w tym samym czasie, gdy woda wyparowuje w normalnych warunkach. Silne wiatry poruszają również wodę, zwiększając ilość dostępnej powierzchni do odparowania.
Pozostałe główne czynniki wpływające na szybkość parowania to temperatura wody, temperatura otaczającego powietrza, poziom wilgoci w powietrzu i ilość światła słonecznego uderzającego w wodę. Temperatura wody odzwierciedla prędkość, z jaką poruszają się cząsteczki wody. Cząsteczki mogą łatwiej uciekać z cieczy, gdy poruszają się szybciej, a zatem woda szybciej odparowuje.
Światło słoneczne przyczynia się do ogrzewania wody, szczególnie na powierzchni. Fotony światła uderzające w cząsteczki wody pobudzają je do szybszego ruchu. Ciepły zbiornik wodny bardzo szybko odparowuje wodę. Temperatura otaczającego powietrza kontroluje jego zdolność do utrzymywania pary wodnej jako gazu. Chłodniejsze powietrze spowoduje ochłodzenie pary wodnej, a więcej powróci do stanu ciekłego, nawet powyżej ciepłej wody.
