W latach dwudziestych amerykańskie kobiety miały więcej pracy, zyskały prawo do głosowania i zrewolucjonizowały swoje role społeczne. Rzucały wyzwanie tradycyjnym wiktoriańskim ideałom, w jaki sposób kobiety powinny działać.
Według wiktoriańskiej moralności kobiety powinny wcześnie wyjść za mąż i założyć rodzinę, podtrzymywać moralność i delikatność, elegancko się ubierać i ograniczać do domu. Flaperowie byli buntem przeciwko tym rolom płci. Kobiety odcięły włosy, nosiły makijaż, tańczyły do muzyki jazzowej, paliły i pili, a także zaczęły wyrażać seksualność.
W 1920 r. dziewiąta poprawka przyznała kobietom z klasy średniej i wyższej prawo do głosowania. Utworzyli Narodową Partię Kobiet i dążyli do wprowadzenia poprawki o równych prawach. Wiele kobiet odmówiło zrzeczenia się pracy w fabrykach, biurach i szpitalach po tym, jak mężczyźni powrócili z I wojny światowej. Kobiety dostały pracę w sprzedaży i stenografii, a liczba pracujących kobiet wzrosła z 7 milionów do 11 milionów w latach 1919-1929.
