Benjamin Franklin przez całe swoje życie zajmował się niezwykle różnorodnymi pracami, w tym drukarką, pisarzem, wynalazcą i urzędnikiem państwowym. W czasach rewolucji Franklin dalej służył jako delegat do Kongresu Kontynentalnego, a następnie jako jeden z najważniejszych dyplomatów republiki za granicą. Pomagał także w opracowywaniu Konstytucji pod koniec życia.
Pierwszą pracą Franklina był asystent jego świeckiego biznesu, który wydawał się nudzić. Franklin następnie przeniósł się do drukarni, najpierw pracując pod bratem, a następnie handlując w Filadelfii. Twórczość Franklina jako wynalazcy opierała się głównie na teorii elektryczności, co być może najlepiej odzwierciedla jego słynny eksperyment latawiec. Dodatkowo, Franklin spróbował swoich sił w przedsiębiorczości wraz z rozwojem pieca Franklina. Przez całe swoje dorosłe życie Franklin zajmował się pisaniem listów, broszur i innej literatury, z których najbardziej godne uwagi były jego niesławne listy "Silence Dogood" i finansowo lukratywny "Alliance for Poor Richard's".
W latach 30-tych XX w. majątek i prestiż Franklina wzrosły w związku z kilkoma przedsięwzięciami związanymi z nieruchomościami i jego nominacją na zgromadzenie stanowe Pensylwanii oraz stanowisko generalnego poczmistrza Filadelfii. Na początku Rewolucji Franklin był kluczową postacią Kongresu Kontynentalnego, naciskając na program niepodległościowy i pomagając w opracowaniu samej Deklaracji Niepodległości. W czasie wojny Franklin był młodym ambasadorem Stanów Zjednoczonych we Francji i przyczynił się do zapewnienia finansowej i wojskowej interwencji wspierającej sprawę amerykańską. Po wojnie Franklin był także głównym delegatem do Konwencji Konstytucyjnej, podmiotu, który ostatecznie wydał Konstytucję i Kartę Praw. Franklin był zajęty do końca życia pisząc, widząc byłych kolegów i służąc sprawie abolicjonistów w Filadelfii. Zmarł w 1790, w wieku 84 lat.
