Dyplomacja King Cotton to termin, który opisuje podejście Konfederatów Stanów Ameryki do polityki zagranicznej i dyplomacji w czasie wojny domowej. Bawełna była jednym z głównych atutów Konfederacji w wojnie i wykorzystali to aktywów, aby uzyskać przewagę dyplomatyczną w Europie.
Bawełna była ważnym chipem przetargowym dla Konfederacji, a prezydent Konfederacji Jefferson Davis popierał politykę głównie nieformalną, która stała się znana jako dyplomacja King Cotton. Jednym z pierwszych działań, które podjęto w ramach tej polityki, było spalenie kilku milionów bel bawełny, co miało na celu celowe stworzenie międzynarodowego niedoboru bawełny. W ten sposób Południe próbowało pokazać swoją siłę, by uzyskać poparcie Wielkiej Brytanii, ale to się nie udało; Brytyjczycy zgromadzili już duży zapas bawełny przed wojną secesyjną.
