Niepokoje społeczne po pierwszej wojnie światowej miały miejsce głównie z powodu złych warunków pracy, braku możliwości zatrudnienia, strachu przed komunizmem i niskich zarobków. Imigracja była również czynnikiem, ponieważ wielu pracowników uważało, że imigranci podejmowali pracę, którą powinni mieć Amerykanie.
Żołnierze, którzy wrócili do domu z wojny w 1918 roku, nie mogli łatwo znaleźć pracy, ponieważ wiele przedwojennych prac zostało wyeliminowanych, a kobiety i imigranci wypełnili swoje role. Warunki w fabrykach nie były dobre dla robotników, ponieważ pracowali długie godziny za niewielkie wynagrodzenie. Koniec pierwszej wojny światowej przyniósł także inflację w gospodarce, a koszty utrzymania wzrosły. Komunizm był na miejscu w Rosji i spowodował, że Czerwony Strach w Stanach Zjednoczonych rozprzestrzenił się na kolejne kraje. Stworzenie związków zwiększyło obawy komunizmu; niektórzy Amerykanie wierzyli, że związki doprowadzą do komunizmu w Stanach Zjednoczonych, ponieważ sprzeciwiają się "amerykańskim wierzeniom".
Wielu robotników strajkowało przez lata 1919-1921. Generał Strike z Seattle w 1919 roku był pierwszym powszechnym uderzeniem w historii Ameryki. Związki zawodowe pozwoliły na takie strajki, aby pracownicy mogli walczyć o więcej płac i lepsze warunki pracy.
