Przywódcy narodów zaangażowanych w II wojnę światową zwiększyli poczucie patriotyzmu i zaufania wśród obywateli za pomocą różnych form propagandy. Mimo że walcząc po przeciwnych stronach, przywódcy państw sprzymierzonych i mocarstw Osi doprowadzili obywateli do walki duch z propagandą. Tworzyły krótkie, skoncentrowane wiadomości, wykorzystujące wiele form komunikacji, w tym radio i telewizję.
Propaganda pojawiła się głównie w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Niemczech podczas II wojny światowej. Propaganda pomogła krajom utrzymać uwagę obywateli na temat działań wojennych. Podczas gdy żołnierze walczyli na frontach za granicą, obywatele w domu zachowywali się podobnie do wspierających i uczestniczących członków publiczności. Wytwarzali dobra i usługi niezbędne do wspierania mężczyzn zaangażowanych w walkę. Wzmocnienie narodowej psychiki poprzez zgromadzenie obywateli zainspirowało przywódców i żołnierzy, z kolei wspierając zwycięstwa.
W Stanach Zjednoczonych Biuro Informacji Wojennej (OWI) wprowadziło propagandę w 1941 roku. OWI rozpowszechniało informacje o wojnie poprzez kreskówki, filmy i programy telewizyjne. Wydobywał także fotografie z wojny, ostatecznie zdobywając poparcie Amerykanów do pokonania mocy Osi.
Podczas gdy propaganda mieszała się z życiem społecznym Ameryki, materiały wojenne pochłaniały społeczeństwo niemieckie. Niemcy rozpowszechniały propagandę za pośrednictwem książek, filmów, filmów i mediów. Upowszechniła się awersja wojenna do granic ekstremalnych, zakazując wiadomości związanych z wojną ze wszystkich popularnych mediów publicznych.
