Nasycony roztwór to roztwór, w którym jakakolwiek dodatkowa substancja rozpuszczona dodana do roztworu nie jest już rozpuszczona. Roztwory są kombinacjami rozpuszczalników - najczęściej cieczy - i substancji rozpuszczonych, które są zazwyczaj ciałami stałymi.
Każde podane rozwiązanie ma punkt, w którym więcej rozpuszczonej substancji rozpuszczającej się nie rozpuszcza. Najlepszym tego przykładem jest dodanie cukru lub soli do szklanki wody. Istnieje punkt, w którym jakakolwiek część substancji stałej dodana do cieczy powoduje, że ciało stałe pozostaje na dnie szkła. Jest to jednak zależne od temperatury; większość rozwiązań wykazuje zwiększony punkt nasycenia w odpowiedzi na zwiększone ciepło dla danego ciśnienia. W najbardziej podstawowych kategoriach wzrost ciepła powoduje bardziej rozpuszczone rozpuszczanie w rozpuszczalniku.
Solutami są również zwykle gazy, tak jak w przypadku tlenu w wodzie. Nawet w przypadku wody istnieje punkt, w którym nie rozpuszcza się więcej tlenu. To jest, gdy dodatkowy tlen wprowadzany do roztworu jest uwalniany w postaci pęcherzyków. Większość roztworów gazowych reaguje na ciepło i ciśnienie w taki sam sposób, jak ciał stałych, przy czym cieplejsze powietrze pochłania więcej pary wodnej niż chłodniejszego powietrza, jak ma to miejsce w jednym typowym przykładzie.
