Chemicy obliczają normalność roztworu, dzieląc gram równoważną masę substancji rozpuszczonej przez objętość roztworu w litrach, wyjaśnia About.com. Obliczają równoważną masę, dzieląc masę cząsteczkową przez liczbę dodatnich lub ujemnych ładunków, które substancja dostarcza poprzez rozpuszczanie.
About.com wskazuje, że normalność jest jedyną koncentracją zależną od reakcji. W przypadku kwasów, które przekazują jeden mol atomów wodoru na mol związku, takiego jak kwas chlorowodorowy, molarność i normalność kwasu pozostają takie same. W przypadku innych związków, takich jak kwas siarkowy, kwas daje dwa mole atomów wodoru na mol rozpuszczonego związku, więc normalność wodoru jest dwukrotnie większa od molarności. Jednakże, jeśli chemik bada strącanie siarczanu, kwas siarkowy jest tylko 1 normalny dla jonów siarczanowych. Dostarcza tylko jeden mol jonów SO4- na mol H2SO4 rozpuszczonego w roztworze.
W medycynie używa się terminu "normalny roztwór soli", aby opisać roztwór chlorku sodu w wodzie. Jednak roztwór ten stanowi 9 procent wagowych chlorku sodu, co stanowi około 0,154 M NaCl. Ponieważ chlorek sodu jest roztworem jonowym, dysocjuje on całkowicie na jony Na + i Cl-, zapewniając jeden mol sodu na mol chlorku sodu. Z punktu widzenia chemika, roztwór ten zawiera 0,154 N chlorku sodu dla jonu sodowego lub chlorkowego.