Ciśnienie oblicza się jako siłę na jednostkę powierzchni. Wzór jest zapisany jako ciśnienie równe sile podzielonej przez powierzchnię. Jednostka ciśnienia, Pascal, może być również zapisana jako newton na metr kwadratowy na podstawie tej zależności.
Nacisk wywierany przez obiekt jest wprost proporcjonalny do siły przykładanej przez obiekt, ale odwrotnie proporcjonalny do pola powierzchni, na które działa siła. Zmniejszenie pola powierzchni, na które należy przyłożyć siłę, powoduje mniejszą siłę wywieraną w celu wykonania tej samej pracy, co przyłożenie dużej siły na dużej powierzchni.
Na przykład skuteczność noża zależy od tego, jak ostry jest ostrze, ponieważ ostrość ostrza zależy od tego, jak mała jest powierzchnia kontaktu noża. Mała powierzchnia kontaktu będzie wymagała użycia mniejszej siły do przecięcia obiektu. Tępy nóż ma większą powierzchnię, która styka się z przedmiotem, który musi zostać skrojony, a zatem wymaga większej siły, aby osiągnąć taki sam rezultat jak ostry nóż. Jest to mniej efektywne wykorzystanie energii w porównaniu z ostrym nożem. < /p>
Podobnie, podczas wykonywania wstrzyknięcia ostrość igły określa siłę potrzebną do przeniknięcia przez skórę. Ostrzejsza igła ma mniejszą powierzchnię, która wchodzi w kontakt ze skórą, co oznacza, że do penetracji igły przez skórę potrzebna jest mniejsza siła. Tępa igła powoduje bardziej bolesny zastrzyk, ponieważ wymagana jest większa siła, aby igła mogła przeniknąć przez skórę.
