Podstawową funkcją clitellum jest stworzenie kokonu dla rozwijających się młodych pierścieni, które je posiadają. Najbardziej znanym gatunkiem, który ma clitellum są dżdżownice i pijawki, na których clitellum pojawia się jako blada struktura siodłowa kilka segmentów w dół od ich ust. Podczas krycia robaki budują wokół siebie kokon, pozostawiając za sobą nawozowe gamety, gdy się wycofują i zamykają.
Według Encyclopaedia Brittanica, clitellum jest wyłącznie cechą dorosłych robaków i rozwija się tylko wtedy, gdy robaki osiągają dojrzałość płciową. Każdy gatunek robaka ma nieco inny clitellum, różniące się wielkością, kształtem i kolorem. U wszystkich gatunków struktura wydaje się jaśniejsza niż reszta robaka. Mogą być w kształcie siodła lub bardziej spłaszczone, a także rozszerzone lub niewypalone.
Klitellum jest bardzo oczywiste w przypadku dżdżownic, nakładając na nie bardzo wyraźnie widoczne segmenty. W dżdżownicach, clitellum znajduje się około jednej trzeciej drogi od ich ciał z ich ust, a to jest łatwy sposób na określenie, która strona jest stroną usta. Może to być pomocne, ponieważ dżdżownice nie mają wyraźnych głów i brakuje im oczu, uszu i nosa. Wiele dżdżownic ma jednak pewien rodzaj języka i znajduje drogę przez podziemne środowisko za pomocą czujnika chemicznego i dotyku.
