Krążenie wieńcowe odnosi się do krążenia krwi w naczyniach krwionośnych ludzkiego serca. Jest to niezbędny proces dostarczający krew bogatą w tlen do tętnic wieńcowych. Oprócz zaopatrywania serca w krew, krążenie wieńcowe zapewnia systemy odwadniające w celu usunięcia odtlenionej krwi.
Krążenie wieńcowe osiąga się przez naczynia krwionośne serca. Naczynia te mają pierwszorzędne znaczenie dla zapewnienia miokardiom krwi, tlenu i składników odżywczych potrzebnych do pompowania krwi w całym ciele.
Krążenie wieńcowe występuje w tętnicach wieńcowych, które rozciągają się od aorty, przenosząc krew do mięśnia sercowego. Ludzkie serce składa się z dwóch tętnic wieńcowych, które powstają z aorty. Podczas krążenia wieńcowego krew jest przenoszona do tętnic wieńcowych, a następnie wracana przez żyły wieńcowe do komór serca.
Pętle płucne i systemowe są pierwszorzędowymi układami krążenia wieńcowego w układzie sercowo-naczyniowym. Krążenie płucne przenosi odtlenioną krew z serca do płuc, gdzie krew absorbuje tlen i zrzuca go na lewą stronę serca. Prawa komora i prawe przedsionki to komory pompujące, które wspomagają krążenie wieńcowe płuc.
Układowa cyrkulacja przenosi dotlenioną krew z lewej strony serca do tkankowych układów organizmu. Ta forma cyrkulacji wieńcowej jest niezbędna do eliminacji odpadów z tkanek ciała i powrotu pozbawionej tlenu krwi po prawej stronie mięśnia sercowego. Lewa komora i lewe przedsionki są niezbędne do przeprowadzenia krążenia systemowego.
