Kodon nonsensowny powoduje przedwczesne zatrzymanie transkrypcji RNA lub DNA i uniemożliwia efektywną syntezę łańcuchów polipeptydowych. DNA działa przez kodowanie instrukcji syntezy białek. Osiąga się to przez maszynerię komórkową, która składa aminokwasy w długie łańcuchy, które po zakończeniu sekwencji fałdują się w białka. Przedwczesna instrukcja zatrzymania skraca proces i zapobiega syntezie użytecznych białek.
Mechanizm genetyczny wykorzystuje krótkie sekwencje nukleotydów, aby wskazać miejsca rozpoczęcia i zakończenia transkrypcji. Pomiędzy tymi sygnałami startu i zatrzymania znajdują się aktywne geny, które kodują tworzenie funkcjonalnych białek. Sporadycznie, mutacja jednopunktowa zmienia sekwencję w tych instrukcjach i przekształca krótki odcinek nukleotydów w sygnał stopu, taki jak TAG lub TAA, który przedwcześnie instruuje informacyjny RNA, aby wstrzymał produkcję łańcucha peptydowego i uwolnił go w swoim niedokończonym stan.
Analogią do tego, co robią nonsensowne kodony, byłyby słowa "koniec" pojawiające się w środku rozdziału, a nie na końcu książki. Jeśli czytelnik był niewolniczo posłuszny instrukcjom, tak jak mRNA, historia nigdy nie zostanie zakończona, a późniejsze rozdziały książki pozostaną nierozczytane. W komórce ten wypadek zwykle wytwarza niefunkcjonalne lub "nonsensowne" białka, które nie mogą funkcjonować bez krytycznych części ich struktury.
