Funkcją płytek krwi jest naprawa małych naczyń krwionośnych i zapobieganie wyciekom niebezpiecznych ilości krwi. Kiedy osoba jest cięta, płytki krwi pędzi do obszaru i przylegają do naczyń krwionośnych, które zostały uszkodzone, uszczelniając je. Płytki krwi nazywane były kiedyś trombocytami.
Kiedy płytki krwi zbierają się w przeciętym naczyniu krwionośnym, wydzielają kilka związków chemicznych zwanych czynnikami płytkowymi. Te związki chemiczne łączą się z czynnikami krzepnięcia krwi w osoczu krwi w celu wytworzenia tromboplastyny. Osocze jest żółtawą, płynną częścią krwi.
Tromboplastyna wchodzi w interakcje z protrombiną i innymi substancjami chemicznymi, tworząc trombinę. Trombina łączy się z fibrynogenem, tworząc długie nitki fibryny, która tworzy siateczkę w ranie utrzymującą płytki krwi i inne komórki krwi. Zasadniczo tworzy to wtyczkę, która zatrzymuje krwawienie.
Płytki krwi są drobnymi, elastycznymi, lepkimi plamami, które mogą przypominać talerze, gdy nie są używane. Kiedy reagują na cięcie, zmieniają kształt i mogą urosnąć długie włókna. Są wytwarzane w szpiku kostnym z cytoplazmy. Są znacznie mniejsze niż czerwone lub białe krwinki, a zdrowy człowiek ma od 150 000 do 300 000 płytek krwi na mikrolitr krwi. Zbyt duża lub zbyt mała ilość płytek krwi może prowadzić do problemów zdrowotnych.
