Modulacja pozycji impulsowej lub PPM jest modulacją sygnału używaną w transmisjach cyfrowych i analogowych. PPM jest używany głównie do systemów komunikacji optycznej, takich jak światłowody i piloty na podczerwień, gdy wymagana jest wydajność, a tam jest mała szansa na zakłócenia.
W PPM dane przesyłane krótkimi impulsami mają tę samą szerokość i amplitudę. PPM zmienia opóźnienie między impulsami.
Modulowanie pozycji impulsu sygnału cyfrowego jest proste. Każde opóźnienie pomiędzy impulsami jest reprezentowane przez zero lub jeden. Małe opóźnienie jest reprezentowane przez zero, długie opóźnienie jest reprezentowane przez jeden. Czas opóźnienia zależy od wymagań systemu. Na przykład w zdalnym protokole podczerwieni Sony, który używa PPM, krótkie opóźnienie 1,2 metra na sekundę jest reprezentowane przez zero, a dłuższe opóźnienie 1.8 metra na sekundę jest reprezentowane przez jeden.
PPM jest bardzo wrażliwy na zewnętrzne zakłócenia. Chociaż zakłócenia są zwykle niemożliwe do wykrycia, może to spowodować całkowite uszkodzenie danych. Dlatego PPM nie jest używany w komunikacji kablowej, która podlega interferencji elektromagnetycznej. PPM jest jednak stosowany w kablach światłowodowych, które nie podlegają zakłóceniom.
Inną wadą jest to, że dekodowanie sygnału wymaga nadajnika z doskonale zsynchronizowanym zegarem, ale sygnał nie zapewnia dekoderowi sposobu na rekonstrukcję zegara. Z tego powodu stosuje się modulację różnicy impulsów. D-PPM jest formą PPM, który przesyła dane bez zegara. D-PPM zapewnia wydajną transmisję danych dzięki skompresowanemu formatowi.
