Historia komunikacji mikrofalowej zaczyna się od tego, że Western Union wysyła pierwszą udaną wiadomość o komunikacji mikrofalowej między Nowym Jorkiem a Pensylwanią w 1945 roku i trwa do dnia dzisiejszego, według DPS Telecom. Od czasu wynalezienia światłowodu kable, wieże mikrofalowe są w dużej mierze używane tylko w odległych miejscach.
Pierwsze wieże mikrofalowe zostały zaprojektowane do analogowej transmisji mikrofalowej, która wykorzystuje zjawiska fizyczne do kodowania wiadomości w falę radiową o częstotliwości mikrofalowej. W latach 60. Stany Zjednoczone zostały całkowicie pokryte przez mikrofalowe stacje przekaźnikowe. Wkrótce potem firmy telekomunikacyjne opracowały cyfrową transmisję mikrofalową w celu wysyłania bardziej złożonych informacji poprzez precyzyjną cyfrową modulację fal radiowych. Pierwsze cyfrowe wieże komunikacji mikrofalowej zostały opracowane dla sieci o małej i średniej przepustowości w latach 70. XX wieku, a następnie rozszerzone na całą Amerykę.
Nowoczesne firmy telekomunikacyjne wykorzystują zarówno formaty analogowe, jak i cyfrowe do komunikacji mikrofalowej, w zależności od różnych czynników i warunków środowiskowych. Niektóre firmy telekomunikacyjne wolą używać starszych analogowych urządzeń mikrofalowych, aby uniknąć dodatkowych kosztów zakupu sprzętu cyfrowego i przekwalifikowania personelu. Chociaż technologia okablowania światłowodowego sprawiła, że komunikacja mikrofalowa stała się niemal przestarzała w branży telekomunikacyjnej, analogowe i cyfrowe wieże mikrofalowe nadal działają w odległych obszarach, gdzie instalowanie okablowania światłowodowego jest niezwykle kosztowne.
