Kompresja odnosi się do obszaru fali podłużnej, gdzie cząstki są najbliżej siebie, podczas gdy rozrzedzenie odnosi się do obszaru fali podłużnej, gdzie cząstki są najdalej od siebie oddalone. To podstawowe podstawa fali podłużnej, w tym kompresja i rozrzedzenie, różni się od innych fal zawierających grzbiety i rynny.
Fale dźwiękowe można sklasyfikować jako fale mechaniczne, ciśnienia lub wzdłużne. Gdy fale dźwiękowe są przenoszone przez medium, które może być dowolnym materiałem poprzez interakcję cząstka-cząstka, fala jest klasyfikowana jako mechaniczna. Fale dźwiękowe mogą również składać się z wzorców o wysokim i niskim ciśnieniu przenoszących się przez medium; w takich przypadkach fala dźwiękowa jest klasyfikowana jako fala ciśnienia. Jednak te dwie klasyfikacje są zwykle oznaczone przez grzbiety i doliny w całej fali, a nie kompresji i rozrzedzenia.
Fale podłużne często wynikają z dźwięku poruszającego się w powietrzu. Cząstki znajdujące się w powietrzu mają wpływ w kierunku równoległym do kierunku, w którym porusza się energia dźwięku. Ta różnica w reakcjach cząstek, gdy fala energii dźwięku porusza się w powietrzu, powoduje kompresję i rozrzedzenie, a nie grzebienie i koryta.
Źródło dźwięku nie ma związku z rodzajem wytwarzanej fali. Zamiast tego rodzaj fali dźwiękowej zależy bardziej od medium, przez które przebiega fala dźwiękowa. Jeśli fala dźwiękowa przemieszcza się w powietrzu, powstaje podłużna fala dźwiękowa, oznaczona kompresją i rozrzedzeniem.